چه تعبیر جالبی کردی…در عین اینکه دردناکه…اما فکر میکنم عشق های الان شاید به این خاطر به سرنوشت خوبی مختوم نمیشه چون اصلا عشق نیست! یک جور توهمه…انگار آدمها حفره هایی دارن که میخوان پر کنند…بعد وارد یک رابطه میشن و انرژی میدن و انرژی میگیرن…حتی نقش بازی میکنن اما روحشون در نهایت نمیتونه این نقش رو تحمل کنه…اون خلا همچنان هست دیگه نمیشه با چیزهای جدید و عجیب و غریب فراموشش کرد و همچنان گسترده تر میشه…بعد تنش از ذهن وارد رابطه میشه و دیگه تمام میشه همه چیز…
هستند کسانی که به عشقشون نرسیدن و آه میکشن به یادش…چه بسا اگه توانایی اینو داشتن که آخر ماجرا رو ببینن شکر میکردن که هیچ وقت به هم نرسیدن و همچنان خاطره ی خوب براشون ماندگار شده و روی بد همو ندیدن…
آفرین.
من معتقدم که بیش از نود درصد ادمایی که ادعای عاشقی میکنن میتونستن نمای بعد از وصالشون رو ببینن هرگز یک قدم تو عشقشون جلوتر نمیرفتن…
ققـــنوس نـامه 
چه تعبیر جالبی کردی…در عین اینکه دردناکه…اما فکر میکنم عشق های الان شاید به این خاطر به سرنوشت خوبی مختوم نمیشه چون اصلا عشق نیست! یک جور توهمه…انگار آدمها حفره هایی دارن که میخوان پر کنند…بعد وارد یک رابطه میشن و انرژی میدن و انرژی میگیرن…حتی نقش بازی میکنن اما روحشون در نهایت نمیتونه این نقش رو تحمل کنه…اون خلا همچنان هست دیگه نمیشه با چیزهای جدید و عجیب و غریب فراموشش کرد و همچنان گسترده تر میشه…بعد تنش از ذهن وارد رابطه میشه و دیگه تمام میشه همه چیز…
هستند کسانی که به عشقشون نرسیدن و آه میکشن به یادش…چه بسا اگه توانایی اینو داشتن که آخر ماجرا رو ببینن شکر میکردن که هیچ وقت به هم نرسیدن و همچنان خاطره ی خوب براشون ماندگار شده و روی بد همو ندیدن…
آفرین.
من معتقدم که بیش از نود درصد ادمایی که ادعای عاشقی میکنن میتونستن نمای بعد از وصالشون رو ببینن هرگز یک قدم تو عشقشون جلوتر نمیرفتن…
http://bpkh.blogfa.com/post-281.aspx
فوري
فوري
فوري
عجب !!!!
کاملا درسته.